อยากจะสร้างความประทับใจ บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร คิดว่าเวลาคงเหมาะแก่การที่เราจะหยิบยื่นเรื่องราวที่ผ่านพบเจอ มาถ่ายทอดให้ทุกคนได้อ่าน
เราได้พูดคุยกับพี่ปลาเจ้าของร้านหนังสือบูคู ปัตตานี เขาบอกเราว่า ถ้าเราไม่ติสก์มากเกินไปหรือไม่ยึดติดมากเกินไปก็เอาเรื่องราวที่เราเขียนไว้มาลงในบล็อกเถอะ สมัยนี้เทคโนโลยีมันช่วยเราให้สะดวกมากขึ้น เข้าถึงคนอ่านมากขึ้น ,,,,,,,,,
เราเริ่มลงมือนั่งเขียนหนังสือ แต่งบทกวี ด้วยความสับสนภายในจิตใจ ในตอนนี้เราคิดอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีจุดประสงค์ ไม่มีเป้าหมาย ไม่คาดหวังว่าจะเขียนเพื่อต้องการให้ผู้อ่านได้รับทราบอะไร หรือตัวเราต้องการจะสื่อสารอะไรให้คุณได้รับรู้ ประสบการณ์ที่ผ่านมาได้เจอเรื่องราวอะไรค่อนข้างมากทั้งดีและร้าย สุขและทุกข์ มันคือชีวิตของเราที่ได้เรียนรู้และพอเจอกับอะไรมากมายด้วยตัวเราเอง อนาคตเราจะเป็นอย่างไรไม่อาจรู้ได้ จะทำงานอะไร มีครอบครัวหรือไม่ ยังไม่รู้ อยากให้ทุกคนตั้งเป้าหมายของชีวิตของตัวเองให้ดี จะได้ไม่เลื่อนลอยเหมือนดั่งบทความบทนี้ ที่ยังสับสนอยู่ภายใต้ความคิด และความทุกข์อย่างไม่มีจุดหมาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น